അമ്മയുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നാണ്
ആദ്യത്തെ കടല്‍ അറിഞ്ഞത്
ഉപ്പിന്റെ പ്രഭവമറിഞ്ഞത്
യാത്രയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യമറിഞ്ഞത്
ആഴമെത്രയെണ്ണിയാലും
തിരിച്ചടിയുമെന്നും അറിഞ്ഞത്
ഒടുവില്‍
തിരകളില്‍ നിന്നും അസ്തമനസൂര്യനെ കൈകുമ്പിള്‍
നിറച്ചെടുത്ത്
ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍
ചോര്‍ന്നു പോകുന്നത്
എന്താണെന്നും.....
10 comments:
അമ്മയുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നാണ്
ആദ്യത്തെ കടല്‍ അറിഞ്ഞത്
ആർദ്രമായ ചിന്തകൾ.
മനോഹരം!
ഒരു കുടുന്ന വാക്കുകളുടെ കണ്ണീര്‍ പൂക്കള്‍ - ചേതോഹരം
ഏതാനും വാക്കുകളില്‍ എത്ര മനോഹരമായി പ്രിയകൂട്ടുകാരി കുറിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു- അഭയം, അമ്മ.....
നന്നായി എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ അത് ഭംഗിവാക്കായിപ്പോ‍വും, എങ്കിലും....
ആഹാ... തേജസ്വിനിക്കു പറ്റിയ കൂട്ടുകാരിയെ കിട്ടിയിരിക്കുന്നു...:)
നല്ല ചിന്തകൾ...
അൽ‌പ്പം കൂടി ശ്രദ്ധിച്ചാൽ ഒന്നുകൂടി മനോഹരമാക്കാം...
ആശംസകൾ
തേജൂ,നരിക്കുന്നന്‍,ശ്രീനാഥന്‍,ചെറിയനാടന്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും നന്ദി
kanneerupinullile snehathinte thariyaanu amma...
“ അമ്മയില്‍ നിന്നും
ഉമ്മയുണ്ടായി
ഉമ്മയില്‍നിന്നും
സ്നേഹവും...!! “
"ഒടുവില്‍
തിരകളില്‍ നിന്നും അസ്തമനസൂര്യനെ കൈകുമ്പിള്‍
നിറച്ചെടുത്ത്
ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍
ചോര്‍ന്നു പോകുന്നത്
എന്താണെന്നും....."
അമ്മയില്‍ നിന്നും അറിഞ്ഞത്....ഞാനും അറിയുന്നു
അമ്മയെന്നും അമ്മയാണ്,ജനജിയായി
ആ ശബ്ദവും വാക്കും,സ്നേഹവും
നിറഞ്ഞ്ഴുകുന്ന അരുവിയായി മാറി
വറ്റാത്ത കടലെന്ന മഹാസമുദ്രമായി
ഏന്നെന്നും സ്നേഹത്തിന്റെ പര്യായം.
ഇതു കൂടി ഒന്നു വായിച്ചു നോക്കു.... http://swapnakavithakal.blogspot.com/2009/02/blog-post.html
Post a Comment