Tuesday, October 28, 2008

കുളിമുറി

അടഞ്ഞവാതില്‍ തടവറയല്ല
കൊളുത്തിനിപ്പുറം
കേളി
എന്റെ പ്രകൃതിയില്‍
ഞാന്‍ ഉപാസക
കുന്നുകളും ചെരിവുകളും
പാറക്കെട്ടുകളും നീര്‍ച്ചോലകളും
മുലയിലൂടെ ഒഴുകുന്ന ഒരു തുള്ളി നവരസം

5 comments:

ഞാന്‍ ഹേനാ രാഹുല്‍... said...

മുലയിലൂടെ ഒഴുകുന്ന ഒരു തുള്ളി നവരസം
ഞാന്‍ നാക്കു നീട്ടുന്നു

ഞാന്‍ ഹേനാ രാഹുല്‍... said...

ഉറയുരിയുകയാണ്

പറ്റിയ മണത്തെ

അമര്‍ന്ന ഭാരത്തെ

പുറംതിരിഞ്ഞ് കണ്ട നിഗൂഢരാത്രികളെ

സഹജീവിതത്തിന്റെ ഏകാന്തതയെ

കാലൊച്ചകളെ

ദുസ്വപ്നങ്ങളെ

അമിത വേഗങ്ങളെ

അതി ദയനീയതയെ

പൂച്ചയെപ്പോലെ പതുങ്ങി മുറിയൊഴിയുന്ന

അവനെ

ജ്യോതീബായ് പരിയാടത്ത്/JYOTHIBAI PARIYADATH said...

kuli.. keli...

parathipparayunnavan said...

അടഞ്ഞ വാതിലുകളൊന്നും തന്റെ കവിതകളെ തടയില്ല......അതിങ്ങനെ ശക്തമായി ഒഴുകട്ടെ.....

ശ്രീനാഥന്‍ said...

something quite novel in this-a closed door not a jail, equating body to nature-together it leads to another dimension - an emlie bronte in making?
thank you for being a bit original (as we are bored of same stuff )